Diferencia entre revisiones de «Ekzercaro por hispanparolantoj 39»

-----------------------------------------------------------

 

{| class="wikitable"

|-

|}

 

| [[Ekzercaro por hispanparolantoj 1|§ 1.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 2|§ 2.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 3|§ 3.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 4|§ 4.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 5|§ 5.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 6|§ 6.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 7|§ 7.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 8|§ 8.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 9|§ 9.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 10|§ 10.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 11|§ 11.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 12|§ 12.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 13|§ 13.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 14|§ 14.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 15|§ 15.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 16|§ 16.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 17|§ 17.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 18|§ 18.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 19|§ 19.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 20|§ 20.]] || [[Ekzercaro por hispanparolantoj 21|§ 21.]]

|-

|}

 

En la kota vetero mia vesto forte malpuriĝis; tial mi prenis broson kaj purigis la veston. – Li paliĝis de timo kaj poste li ruĝiĝis de honto. – Li fianĉiĝis kun fraŭlino Berto; post tri monatoj estos la edziĝo; la edziĝa soleno estos en la nova preĝejo, kaj la edziĝa festo estos en la domo de liaj estontaj bogepatroj. – Tiu ĉi maljunulo tute malsaĝiĝis kaj infaniĝis. – Post infekta malsano oni ofte bruligas la vestojn de la malsanulo. – Forigu vian fraton, ĉar li malhelpas al ni. – Ŝi edziniĝis kun sia kuzo, kvankam ŝiaj gepatroj volis ŝin edzinigi kun alia persono. – En la printempo la glacio kaj la neĝo fluidiĝas. – Venigu la kuraciston, ĉar mi estas malsana. – Li venigis al si el Berlino multajn librojn. – Mia onklo ne mortis per natura morto, sed li tamen ne mortigis sin mem kaj ankaŭ estis mortigita de neniu; unu tagon, promenante apud la reloj de fervojo, li falis sub la radojn de veturanta vagonaro kaj mortiĝis. – Mi ne pendigis mian ĉapon sur tiu ĉi arbeto; sed la vento forblovis de mia kapo la ĉapon, kaj ĝi, flugante, pendiĝis sur la branĉoj de la arbeto. – Sidigu vin (aŭ sidiĝu), sinjoro! – La junulo aliĝis al nia militistaro kaj kuraĝe batalis kune kun ni kontraŭ niaj malamikoj.